Spinazie

Je leest de laatste tijd steeds meer over vleesvervangers. Die bestaan al sinds de jaren tachtig, maar er is duidelijk iets nieuws onder de zon. Na paddenstoelen, sojabonen, graan en kikkererwten worden nu de peulen van de lupine gebruikt om vlees na te maken.

Nep-vlees lijkt steeds meer op echt. De smaak was nooit een groot punt, de textuur is altijd het grote probleem geweest, maar sinds de lupine is ook de textuur net echt... Krijg je wel zoiets geks als een “Vegetarische slager” in het straatbeeld. Echt hoor, in Den Haag is er een. Ik vraag me dan meteen af wat die man geslacht heeft.... of wie! De vegetarische slager heeft als missie 

“vleeseters te laten beleven dat ze helemaal niets hoeven te missen als ze het vlees één of meer dagen achterwege laten”.

Gek is dat, ik heb nooit iets gemist op onze vleesloze dagen... Toen mijn oudste vast voedsel ging eten las ik voor het eerst over antibioticagebruik in de vleesindustrie en werd prompt anti-vlees. Wat ik in de loop der jaren te weten kwam over de leefomstandigheden van dieren in intensieve veehouderij sterkte me alleen maar in die gedachte. Hoewel niet gelovig, ben ik er van overtuigd dat het niet de bedoeling kan zijn dat we dieren fokken louter en alleen om hun kilo's. En hoewel de liefde jaren geleden een echte vleeseter op mijn pad bracht en we tegenwoordig wel aan biologisch vlees doen, is een groot deel van onze maaltijden nog steeds zónder.

Wat mij betreft blijven sojabonen ongebruikt, lupinen in de tuin en schimmels in de badkamer. Groenten, díe horen op het bord en wel in grote hoeveelheden.

Afgelopen week volgde ik een workshop 'vegetarisch koken' bij Jean Jacques Menanteau in Noordwijk om de boel weer een beetje op te frissen en dat is aardig gelukt. Wat een heerlijke maaltijden en prachtige gerechten kun je toch maken met louter en alleen groenten. Smaak, textuur, groenten hebben het allemaal. Met de fantastische

apparaten in zo'n professionele keuken en de hand van een meesterkok is het eenvoudig toveren. Thuis is dat een tikkie lastiger, maar ik heb de afgelopen dagen toch een behoorlijk fantastisch aardappelpureetje op tafel gezet. Kook schijfjes rauwe aardappel in wat melk met een geplet teentje knoflook. Meng bij het pureren een flinke schep geraspte parmezaanse kaas door de puree en breng op smaak met zwarte peper uit de molen. Top. Nog een succes was de prei, simpelweg julienne gesneden en gegaard, langzaam, in een flinke scheut olijfolie. Zo zoet at je 'm nooit...

Vooruit dan, nog eentje. Om te vieren dat vlees heerlijk is een paar dagen per week en dat er op al die andere dagen ook heel eenvoudige snelle recepten zijn waarbij je niet eens aan het V-woord dènkt

Spinaziestamppot met geitenkaas

ca. 1,5 kilo aardappels, kruimig, geschild

ca. 400 gram spinazie, gewassen

evt. scheutje melk

200-250 gram harde Hollandse geitenkaas

100-150 gram zachte smeerbare geitenkaas

6-8 gedroogde tomaten in olie

peper uit de molen

Kook de aardappels gaar. Snijd de tomaatjes in de meest fijne reepjes en de harde kaas in kleine blokjes.

Maak van de aardappels met de zachte geitenkaas en eventueel een scheutje melk een smeuïge puree. Breng goed op smaak met peper.

Zet de pan terug op het vuur en meng een flinke hand spinazie er door. Leg eventueel de deksel terug op de pan om het slinken van de spinazie te bevorderen, meng dan een nieuwe hand spinazie door de puree, tot alles in de pan zit. Meng dan ook de tomaat en de harde kaas door de stamppot en warm goed door.