maandag 11 juni 2012

Appel


Al tientallen jaren verzamel ik recepten. Uitgescheurde artikelen uit supermarktblaadjes, losse aantekeningen op een kladje, kopietjes uit receptenboeken van vrienden en familie. Regelmatig spit ik deze verzameling door als ik mijn eet-planning maak want ik probeer iedere week toch minstens een keer iets op tafel te zetten dat we nooit eerder aten. Als een recept het bijzonder kritische testpanel aan mijn tafel overleeft dan komt het nog eens terug. Pas wanneer ik een recept een keer of vier heb gemaakt en ze zijn nog steeds enthousiast, dán pas komt het in mijn grote gele multomap.....


Je begrijpt, die map is in de loop van de jaren de basis van mijn koken geworden. De meeste recepten heb ik inmiddels zó vaak gemaakt dat ik ze uit mijn hoofd ken, toch pak ik de map nog regelmatig omdat ik ook altijd aantekeningen maak. Voor welke gelegenheid ik het kookte en op welke dag bijvoorbeeld, of met wie we het hebben gegeten, of welke aanpassingen een succes zijn gebleken. … . Het recept van vandaag heb ik bijvoorbeeld al meer dan 15x gemaakt, vaak net weer iets anders, maar nog steeds een succes.

Ik kreeg dit recept van collega Judith toen ik op zoek was naar makkelijke recepten voor grote gezelschappen. Zij kookt voor de vrijwilligers van een theaterfestival, ik doe dat al enkele jaren voor de vrijwilligers van een popfestival. Dat vraagt om speciaal eten. Niet alleen kook je in een heel eenvoudige keuken met minimale middelen, je hebt ook te maken met mensen die hun vrije tijd opofferen voor 'de goede zaak', die verdienen lekker eten en “Niet te veel gedoe”, zo adviseerde Judith mij wijselijk; “podiumbouwers willen frikadellen”. Een waarheid als een koe zo is wel gebleken. En dus plonzen die (frikadellen, niet koeien) met enorme aantallen bij ons in het vet iedere zomer. Soep doet het ook goed, en als het heel koud is met opbouwen dan warme chocomel. Maar.... de dames van het decor willen thee met taart. Zéker als ze vier dagen lang op laarzen door de modder moeten stampen, helpt thee met taart enorm om de sfeer goed te houden....

Taart moet er zijn dus, iedere dag opnieuw. Brownies bak ik voor deze gelegenheid in grote hoeveelheden, cupcakes maak ik weken van te voren en vries ik in, en dan is er elke dag:
de mega-bakplaat-appeltaart. Een taart die als je dit recept aanhoudt makkelijk 30 stukjes oplevert. En daarmee leent ie zich niet alleen voor hardwerkende vrijwilligers, maar is ie ook ideaal voor hele schoolklassen en voor hongerige collega's....

Mega-bakplaat-appeltaart

Voor het deeg:
1 kilo zelfrijzend bakmeel
450 gram boter op kamertemperatuur
1 pak luchtbruine basterdsuiker
schil van 1 citroen
2-3 eieren

bakplaat van ca. 40 bij 35 cm
vel bakpapier

Voor de vulling:
2 volle eetlepels custard poeder
2 kilo frisse appels, ongeschild, in stukjes
sap van 1 citroen
vloeibare honing (halve fles of pot)

Voor de afwerking:
1 pot jam (bijvoorbeeld aardbeien of abrikozen)

Zet de oven op 175 graden. Meng de appelblokjes met citroensap en honing, evt. kaneel naar smaak. Doe alle ingredienten in een grote kom en meng er een kruimelig deeg van. Ik gebruik hier zelf de Kitchen Aid voor, maar met de handen is het ook goed te doen, al duurt het wat langer. Gebruik beide handen en wrijf de ingrediënten net zo lang tussen duim en vingers tot er een korrelig deeg is ontstaan. Stort 4/5 hiervan op het bakpapier op de bakplaat. Duw nu stevig aan, zodat de hele plaat bedekt raakt en er een opstaande rand ontstaat van ca. 2 centimeter.

Schep nu het custardpoeder op het deeg en verdeel met de vingers over de deegbodem.

Stort dan het appelmengsel op het deeg en verdeel mooi over de taart. Kruimel de rest van het deeg over het geheel en zet in de oven. Ongeveer een uur en 15 minuten, als de randen mooi bruin zijn is hij klaar. Haal uit de oven.

Verwarm nu de jam in een steelpannetje, samen met een scheutje (borrelglaasje) water. Even aan de kook brengen en ondertussen goed doorroeren. Smeer met een siliconenkwast de bovenkant van de taart in met de hete jam en laat afkoelen. De volgende dag is hij nóg lekkerder....

Geen opmerkingen:

Een reactie posten