moestuin op tafel

Een voor een rollen de zwarte korreltjes op de natte aarde. Nog even afdekken en het grote wonder kan beginnen. Terwijl ik plastic mini-kasjes vul met zaaigrond groeit in mijn hoofd al een tuin. Ik loop van het ene naar het andere perk en kijk tevreden naar hoe de groenten er in de volle grond bij staan. Een beetje fantasie maakt het moestuinieren het hele jaar door een feestje.

Van alle klussen die bij het bestieren van een moestuin horen is het voorzaaien een van de leukste. Terwijl buiten de ijsregen nog tegen de ruiten tikt breng ik al uren door aan de keukentafel met mijn hoofd in de tuin. Ik kan de zon bijna voelen.

Het is een puzzel, ieder jaar weer. In de loop van de winter heb ik een plattegrond voor de tuin gemaakt. Ik weet in grote lijnen welke groenten wáár in de tuin een plek krijgen. De afgelopen weken zijn de zaden geleverd die ik bestelde en nu moet ik er voor gaan zorgen dat al die planten er ook echt gaan komen. Hoeveel spruitenplanten wil ik dit jaar, hoeveel courgettes en artisjokken? In sommige zakjes zitten wel dertig zaden, veel te veel natuurlijk.... Zou het de bonen een goeie start geven als ik ze nu eens voorzaai? Als ik nou eens iedere twee weken een boon in de grond stop kan ik de oogst dan ook langer rekken, of had ik dat nou al eens geprobeerd?

Voorzaaien gaat in een aantal stappen, nu gaan de langzame groeiers en de probleemgevallen de grond in; de spruiten, knolselderij, tomaten, artisjokken. In kleine afgedekte kasjes mogen ze in de vensterbank staan en ontkiemen. Mocht er “dood” zaad bijzitten dan kan ik alsnog bijzaaien over ene paar weken. Eind april gaan de plantjes ze naar een eigen plastic potje en mogen ze onafgedekt verder groeien. In de plastic kasjes zaai ik dan de snelle groeiers; courgettes, pompoenen en kruiden. Eind april verhuizen de meeste planten naar de koude kas tegen het huis. Zo kunnen ze dan wennen aan de koude nachten. In mei is de tuin klaar voor de meeste groenten en mogen ze aan het echte werk beginnen in de de volle grond....

Zo ver is het nog lang niet. Zorgvuldig dek ik de zaadjes af met een laagje aarde. Steeketiket er bij... tevreden kijk ik naar de keurige bakjes. De tuin begint ieder jaar weer strak georganiseerd bij mij op de keukentafel, het eindigt ergens in november in een enorme puinhoop op mijn landje. Ik weet dat nu al en kijk uit naar het hele proces, heerlijk... bijna naar buiten!