Nu mogen ze vrij! Nugget is de eerste die doorheeft dat de deur openstaat en voorzichtig stapt ze naar buiten. Zon! Wind! Groene struiken, zánd! Als jonge eendjes volgen ze mijn zoon die ze een tour geeft door de fruittuin. Voor hen moet het een jungle zijn; ze lopen onder de rabarber door, proeven van de bessenstruik, eten een grassprietje. Terug bij het hok stappen ze snel terug naar binnen. Die aanvankelijke schuchterheid is er snel af; binnen de kortste keren scharrelen ze buiten. Zon op de veren, Kentucky neemt stofbad in het zand.
Aan het begin van de avond besluit ik dat ze genoeg opwinding hebben gehad en loop naar de tuin om ze op te sluiten. Tot mijn stomme verbazing komt een van de dames me op het pad tegemoet. Dát is niet de bedoeling! Kortwieken betekent toch NIET VLIEGEN?? Gelukkig laat ze zich makkelijk oppakken en opsluiten. Allemaal het hok in. Potverdikkie, morgen moet iedereen naar school en werken, ik kan geen vliegende kippen hebben!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten