Of het aan de buitenlucht ligt weet ik niet, maar onze kippen hebben altijd honger. Het is indrukwekkend wat die scharminkels wegpikken op een dag. Ze storten zich vol enthousiasme op alles wat we ze voorhouden en als het niet snel genoeg komt beginnen ze aan onze ritsen of schoenveters.
We hebben wel een soort ritme gevonden; in de ochtend vult onze jongste de voersilo met een mengsel van legmeel en legkorrels. Wie overdag gaat kijken strooit wat van het zadenmengsel, maar altijd in het hok, niet zomaar in de tuin. Bij het opsluiten hark ik eerst het hok een beetje schoon, schep wat vuil uit het nachthok als dat nodig is en ververs het water. Dan krijgen ze wat groen uit de tuin. Raapsteeltjes vinden ze maar niks, krulsla lieten ze liggen, maar radijsjes, komkommerkruid en rucola blijken in de smaak te vallen. Ik strooi wat grit en een handvol zaden en sluit de deurtjes voor de nacht.
In de loop van de week blijkt een restje zilvervliesrijst een succes, net als een korst oud brood. De kippen herkennen inmiddels onze stemmen al aan het begin van het pad. Zodra we de tuin betreden worden we aan de buitenrand van de ren opgewacht en ze lijken een wedstrijd te houden wie het eerst bij het hekje is. Ze werken aan hun populariteit, heel goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten