Brood

In mijn gedachten ben ik een veelzijdig kok. Kon jij zien wat ik zie, dan zag je mij de hele dag rondlopen in een door zonnestralen verlichte keuken. Haren opgestoken, fris gebloemd schort, een veeg meel ongezien op het gezicht. Blozend zou je mij zien buigen om de ovendeur te openen om de geur van versgebakken brood op te snuiven. De deur van de tuin naar de keuken zou openzwaaien en een koppel al even blozende kinderen zou naar binnenstormen. “Is het brood al klaar? Gaan we eten??” Minzaam snijd ik even later dikke plakken van het verse brood. Roomboter alleen maakt het tot een ware traktatie.... manlief loopt de keuken in en pikt het lekkerste stuk, het kontje van het aanrecht..... ik glimlach gelukzalig.

“Plop”. In werkelijkheid sta ik op het punt om afscheid te nemen van een broodbakmachine die maar heel kort in mijn keuken heeft gestaan. Geléénd had ik hem min of meer. Maar het wordt niks. Begrijp me goed, ik hou van brood, ik ben verzót op brood. Werkelijk, ik kan me niets lekkerders voorstellen dan een snee vers boerenbrood met roomboter en belegen kaas. Je mag me er voor wakker maken. Dat mijn ontdekkingstocht door eetland me op een goede dag bij 'brood' zou brengen lag dan ook voor de hand.

Ik las bijvoorbeeld dat we in Nederland best wat graan verbouwen, maar dat dat eigenlijk allemaal veevoer is en dat we het meeste graan importeren. Dat typisch Nederlandse brood bakken we van buitenlands graan. Er blijkt ook veel meer in ons brood te gaan dan wat meel, gist en water. Zout, suiker, conserverings- en kleurstoffen, spul om de veerkracht te garanderen en de knapperige korst.... Je hebt er alleen geen idee van, omdat er op brood geen etiketje zit. (Wat natuurlijk heel vreemd is als je bedenkt dat een etiket tegenwoordig op nagenoeg ieder voedingsmiddel verplicht is). Het idee van mijn eigen brood bakken, met daardoor een betere controle op wat ik binnenkrijg, sprak me dus wel aan.

Kant en klare mix van de supermarkt leverde een aardig brood op. Redelijk van smaak ook. Alleen was ik toen nog niets wijzer over de ingrediënten. De broodbakmachine lonkte. Navraag tijdens een verjaarvisite leerde dat de meeste broodbakmachines eindigen in de kast onder de trap (naast de ijsmachine en sapcentrifuge), nadenken over het energieverbruik van zo'n apparaat als het de halve nacht staat te kneden en verwarmen wilde ik ook niet. Vooral dat idee van de geur van vers brood die je al bij de slaapkamerdeur tegemoet komt was té verleidelijk... Naar de eko-supermarkt dus, alwaar ik mijn wagentje vol stouwde met volkorenmeel en tarwebloem en een heuse biologisch dynamische kant en klare bakmix voor de machine (van vier euro) . Wie denkt dat de eko's nog steeds geitenwollensokken dragen vergist zich deerlijk.

De broodbakmachine kwam als het ware uit de lucht vallen, precies op tijd. Ik kon er direct mee aan de slag. Eerst een snel brood met de mix om het apparaat uit te proberen, prima! Kort daarna een geheel verantwoord recept met eko-meel, gist, roomboter en water.... dit moest het worden, ik kon niet wachten tot de wekker zou gaan. De geur van vers brood had de zolderetage bereikt. Ik bereidde me voor op de beste-werkdag-ochtend in 7 jaar tijd. Dit zou in één klap het vroege opstaan goedmaken. Vol verwachting tilde ik het deksel op om te ontdekken dat de halve machine gevuld was met een dikke broodachtige homp en de andere helft met droog meel. “Plop”.

Je moet als werkende moeder je grenzen kennen, dit is er een. Brood bakken ga ik echt nog wel een keer leren, maar niet nu. We hebben hier drie prima bakkers op het dorp, die mogen voor mij bakken. Als de bakkersmeiden me vertellen dat het 14-granenbrood extra goed voor me is zal ik vriendelijk glimlachen. En met Pasen bakken we haasjes-met-een-ei. Gewoon omdat zelfs ik dat kan.

Vandaag om te vieren dat niets zo lekker ruikt als brood in de oven: Paas-haas-broodjes!

(naar een recept van Marlies Batelaan)

1 pak witbroodmix uit de supermarkt

25 gram boter

1-2 tl suiker

eieren naar aantal personen + een los geklopt ei.

rozijntjes of choco-pastilles

Van een pak broodmix maak je ongeveer 6 broodhaasjes. Maak het deeg volgens de aanwijzingen op de verpakking. Laat het rijzen. Bekleed de bakplaat met bakpapier en verdeel het deeg in gelijke stukken. Nu laat je je creativiteit de vrije loop en vorm de haasjes. Gebruik rozijnen of choco-pastilles als ogen. Vouw de armen van ieder haasje om het ei dat je voorzichtig in zijn/haar buik drukt. Laat de haasjes een kwartiertje op de bakplaat rijzen, dek ze daarvoor af met een schone vochtige theedoek. Verwarm de oven voor op 200 graden. Smeer de haasjes lichtjes in met het los geklopte ei en bak ze in 15-20 minuten gaar en goudbruin.