Citroen

Nederlandse kinderen zijn steeds vaker te dik zo lezen we deze week overal. Een van de grote boosdoeners is frisdrank. We drinken gemiddeld per persoon meer dan een halve liter frisdrank per dag, dat is inderdaad verschrikkelijk veel. Als ouders bepalen wij wat onze kinderen eten en drinken, dus moeten we onszèlf heropvoeden.

Twee factoren spelen een belangrijke rol in hoe we bepalen wat goed is voor onze kinderen en wat niet. Allereerst natuurlijk wat we weten over ons eten. Frisdrank is een combinatie van vocht met veel suiker en chemische toevoegingen. Dat een dergelijke combinatie voor helemaal niemand goed is weten we best. Maar het is lastig om te achterhalen wat dan wel goed is. Regelmatig verschijnen er wetenschappelijke onderzoeken naar de gevolgen van zoetstoffen in fris-, fruit- en zuiveldranken op ons lichaam. Die onderzoeken spreken elkaar vaak tegen en dat is niet zo verwonderlijk als je bedenkt dat onafhankelijk wetenschappelijk onderzoek tegenwoordig bijna niet meer bestaat. Vrijwel altijd wordt een onderzoek gefinancierd door een belanghebbende instantie, of dat nu een farmaceut is of een voedingsmiddelen fabrikant. Daarmee is een groot deel van de gepubliceerde onderzoeken gekleurd.

Okay, ons gezond verstand dan maar: ons lichaam heeft suiker nodig. Dat maken we zelf, van koolhydraten. Extra suikers krijgen we binnen via groenten en fruit. Wat er ook in frisdrank zit, NODIG hebben we het niet.

Maar we wonen niet met onze koters op een onbewoond eiland. Ons denken wordt in grote mate beïnvloed door reclame. Wanneer je de reclames voor fris- fruit- en zuiveldrankjes bekijkt dan valt op dat kinderen en jongeren de belangrijkste doelgroep van de reclamemakers zijn. “Get them while they’re young’” is het devies.

Misschien is dát wel het moeilijkste aan ouders zijn; het negeren van het idee dat je je kind iets tekort doet als je het iets ontzegt. Verbieden van gezoete dranken is ondoenlijk, denk maar aan al die talloze feestjes en partijen waar je kind komt en waar zoete drank ruimschoots aanwezig is. Denk maar aan de supermarkt, winkelstraten, stations en (hoe is het mogelijk) scholen waar blikjesautomaten in rijen staan opgesteld. Verkoop van frisdrank zou morgen natuurlijk verboden moeten worden op scholen en alle directies die het toelaten op staande voet ontslagen maar mijn punt is; al ban je het uit je huis, je kind wordt er continue mee geconfronteerd.

Gezond verstand zegt dan: drink het met mate. Niet die ruime halve liter die we nu per persoon per dag wegklokken, maar af en toe een glaasje. Als een traktatie en leuk moment. Ook in mijn huis is ‘wat te drinken’ vaak onderwerp van gesprek. Wij hebben twee niet-melk-drinkers en drie hyperactieven, dus wij drinken eindeloze hoeveelheden water en thee. Regels helpen; kom je verhit binnen van het buitenspelen dan neem je eerst een glas water. Net als bij de maaltijden en zelfs naar school gaat leidingwater mee, in een hip flesje. Uit school is er thee, net als ‘savonds na het eten. Zoet spul wordt wel gedronken, maar met mate. Zaterdagavond voor de tv, met een feestje, soms gaat er een pakje drinken in de schooltas.

Als je even rondkijkt is er best nog wat zoets te vinden voor die momenten; diksap, vers geperst fruit, goed verdunde limonadesiroop en sinds een jaar is er zelfs een nieuw soort frisdrank in het schap: Oggu. De missie van maker Leonard Freeke is het maken van een frisdrank met ‘zero chemicals en zero calories’. “Ik ben Oggu gaan ontwikkelen voor mijn kinderen”, zegt hij. Nadat hij tot zijn verbazing in een frisdrankfabriek emmers met poeders en korrels had aangetroffen, in plaats van bergen sinaasappels en citroenen, was zijn missie een feit. Het duurde jaren voor de biologische prik in de supermarkt stond en hij is nog niet klaar. Oggu moet straks gezoet worden met stevia in plaats van met biologische suiker. Daarmee komt ook het streven van ‘zero calories’ in zicht. Het wachten is op goedkeuring door Brussel van de biologische stevia. Dergelijk pionierend ondernemerschap inspireert. Kijk voor een uitgebreider gesprek met Leonard Freeke onder de tab "interviews" bovenaan deze bladzijde.

Deze column eindigt altijd met een recept, dus ook vandaag. Want al hebben we het lekkerste leidingwater ter wereld en is thee heerlijk soms verlang je ineens naar iets fruitigs. Ik leerde het kennen in de Verenigde Staten en eerlijk is eerlijk; op een snikhete zomerdag is het de beste dorstlesser die er is:

LEMONADE

1 deel citroensap, vers geperst, van biologische citroenen

1 deel biologische suiker

1 deel water

Verwarm het water in een steelpan en voeg de suiker toe. Roer rustig tot de suiker is opgelost. Giet het citroensap er bij en laat afkoelen. Dit is de basis voor de limonade. Naar smaak water toevoegen en minstens drie uur in de koelkast zetten. IJskoud drinken.

“Ja maar….” Hoor ik je zeggen, “hier gaat ook heel wat suiker in”. Klopt. Heb het recept uitgeprobeerd met stevia, maar dat had toch meer de smaak van een koortsverlagend drankje dan van lemonade. Ik laat dat even over aan de profs!