hamburger

Door de regen wandel ik naar school met in mijn hand een drinkfles water en een zakje met tien snoeptomaatjes. De jongste was z'n tussendoortje vergeten en ik breng het na. Het wandelingetje geeft me even de tijd om na te denken over... (waar ik àltijd over nadenk wanneer ik even rust krijg); eten.

In mijn hand de (in mijn ogen) ideale snack voor op school. Kijk, ieder kind moet zijn ouders later iets kwalijk kunnen nemen. Ergens moeten ze op af kunnen geven. Mijn voordeel is dat ik nú al weet wat dat wordt; mijn voedsel-afwijking. Doe ik mijn ogen dicht hoor ik ze al zeggen: “Ja maar mam, dat komt... omdat jij ons vroeger nooit meenam naar McDonalds!” Of: “Weet je wat ík erg vond vroeger; dat wij nooit priklimonade kregen! Ja... of van die stomme snoeptomaatjes mee naar school...” Je zult maar zo'n moeder hebben, het is een straf.

Moeder zijn of voeder zijn eigenlijk, is niet eenvoudig. Zeker niet omdat kinderen steeds mondiger worden en uitermate makkelijk onder de invloed van reclame en vriendjes raken. Als voeder moet je daar tegenin. Een kind kán niet zelf beslissen wat het te eten krijgt want het is een kind. Einde discussie. Nu wil geen enkele voeder crisis aan tafel, dus moet je met leuke oplossingen komen.

Zo was de traktatie van de jongste vorige week “spiesjes” en het werd een groot succes. In een halve meloen prikten we lange satéstokken met daaraan een aardbei, een bolletje meloen, een partje mandarijn een blokje jonge kaas en een pittig worstje. Voor het ene moslim-meisje in de klas in plaats daarvan een tweede aardbei. Klaar. Zag er geweldig uit en werd met enthousiasme door de klas achterovergeslagen. Een paar dagen later was het partijtje, stoeien in het bos mét picknick. “Eten we straks patat?” vroegen een paar jochies. Maar ik had het menu al samengesteld met het feestvarken. Wraps met salami en sla, wraps met kaas en komkommer, kleine vierkante kaasjes en een enorme bak fruitsalade met 9 vorken. Aan de picknicktafel in het bos werd om de inhoud gevochten.

Mc Donalds is geen verboden gebied, dat is niet houdbaar. Natuurlijk komen ze er soms met oma of met een partijtje en ook ik ga héél af en toe wel eens door de knieën, na een verre visite of een rij-dag op vakantie. Maar zelf eet ik het niet. Nooit. Ik kan me er niet toe zetten. Wel sla ik gefascineerd het tafereel op de achterbank gade. De opwinding is er met name op het moment dat we de parkeerplaats opdraaien en tijdens het bestellen. Zodra de verpakking opengaat en de geur de auto vult wordt het stil. Ik kijk met verbijstering hoe ze de koude slappe frietjes naar binnenwerken en de korrelige naar karton smakende schijf vlees... en dan dat zoete witte brood... Wat is het? Waarom willen de kinderen dit zo graag eten? Ik weet nu al dat ze binnen 2 uur komen zeuren om een snack, want dit eten vult wel, maar voedt niet.... Op de achterbank ruzie om het speeltje dat op televisie echt leuker leek dan in het echt. Ik fantaseer wat er in de wereld allemaal zou kunnen veranderen als 10 procent van het Mc Donalds marketing-potentieel ingezet zou worden voor... spinazie.

Ik hou van een broodje hamburger. Maar dan wel op MIJN manier. Met een burger van de biologische slager. Op een lekker knapperig bruin broodje. Met sla en augurk, tomaat en zacht gebakken uiringen. Met een flinke klodder mayo. Hmm.... terwijl ik dit schrijf loopt het water me in de mond. De geur alleen al van het gebraden vlees. Als je deze hamburgermannetjes maakt bereik je het ideale compromis. Ze zijn leuk om te maken, de kinderen staan zelf weer eens in de keuken en zonder dat ze er al te veel erg in hebben moffel je toch nog wat gezonde spullen naar binnen. Bijkomend voordeel: 1 broodje is een maaltijd!

Hamburgermannetjes

p.p. 1 (biologische) hamburger

p.p. 1 hard bruin broodje

2-3 uien

halve krop sla, gewassen

4 tomaten in dunne schijfjes

halve komkommer, augurkjes, etc. etc. etc. net wat je in huis hebt

2 hardgekookte eieren in plakjes

paar plakjes kaas

tubes mayo en ketchup

Snij de uien in dunne ringen en zet ze in een kleine koekepan laag op met een scheutje olijfolie. Leg een deksel op de pan en schep de inhoud af en toe om, tot de ringen zacht en zoet zijn. Zet apart.

Snij de broodjes doormidden en rooster ze in de oven of in een droge koekepan knapperig.

Pak per persoon een ruim bord en leg de onderkant van het broodje in het midden. Dat is het gezicht. Drapeer onder en boven het broodje een 'kraag' van sla met eiplakjes, of leg 'haar' van kaas- en komkommer-reepjes, kortom laat de kinderen zich uitleven. Bak ondertussen de hamburgers en verzin alvast wat straks ogen (plakje ei) en neus (half augurkje) worden. Leg het vlees op het broodje, leg de oogjes er op, afmaken met dotjes ketchup of mayo, bovenkant broodje als een petje op het bord leggen en snel aan tafel!!! Kijk voor meer serveersuggesties in het bericht hieronder....