Er
zijn kortom tientallen redenen om eens kritisch te kijken naar je
dieet. En of het nou om dierenliefde gaat, om het milieu of om je
gezondheid, het is heel interessant om eens na te denken over een
menu met (veel) minder vlees. Ik praat vaak met mensen die er voor
doorgeleerd hebben en die hebben nog een reden, namelijk dat er over
20 jaar niet genoeg voedsel is voor iedereen als we op deze manier
blijven eten. Er dreigt voedselschaarste.
Wij
Nederlanders krijgen misschien wel als allerlaatsten te maken met
voedseltekorten omdat we op de mooiste plek op aarde wonen en een
bijdehand stel zijn. Allereerst zijn we wereldkampioen in zaad
veredelen en opbrengst per hectare. We hebben schoon water in
overvloed, wisselende seizoenen en vruchtbare grond. Wanneer voeding
schaars wordt dan verzinnen wij bovendien binnen de korste keren
technologische hoogstandjes waardoor we varkens in flats gaan houden
en groenten in leegstaande kantoorpanden gaan verbouwen. (Dat kúnnen
we nu al, maar de nood is nog niet hoog genoeg). Je kunt echter
binnen Europa al landen aanwijzen die niet zo gunstig liggen en die
er nu al niet in slagen om een belangrijk deel van het voedsel voor
de eigen bevolking te produceren. Zodra je buiten Europa kijkt
spreken de problemen voor zich. Eén ding is zeker; de arbeiders in
Afrika en Azië willen straks precies zo eten als wij; zeven dagen
per week vlees, zuivel en groenten in overvloed. Dat gaat niet passen
op deze wereldbol.
En
nou kán je denken: 'ieder voor zich en God voor ons allen', maar die
vlieger gaat niet op. Als overal om ons heen de schaarste toeneemt,
als het water op raakt en de voedselprijzen ver-tig voudigen dan
kunnen wij wel op onze berg kastomaten of komkommers gaan zitten,
maar wie honger heeft komt het halen. Bovendien, we hebben ze nodig
al die buitenlanden. Want waar moeten we anders al het veevoer voor
onze miljoenen stuks vee vandaan halen? Hoe komen we nog aan
olijfolie voor in de salade of benzine voor in de trekkers als we met
de wereld ruzie krijgen??
We
moeten in actie komen. Nee niet met spandoeken, nou misschien wel,
maar nu even niet. Onze knappe koppen moeten bedenken hoe we zeewater
kunnen gaan gebruiken voor irrigatie en consumptie, onze landbouwers
moeten die bijzonder effectieve landbouwmethoden gaan exporteren.....
en wij moeten minder vlees gaan eten. WOW, al terwijl ik dit schrijf
voel ik hoe deze column wordt weggeveegd op al die Ipads! Minder
vlees... hoe dúrf ik het onderwerp aan te snijden.......
Je
bent er nog? Top. Kijk, ik zie koken als een spel. Een dagelijks
terugkerend behendigheidsspel. Variatie maakt dat spel alleen maar
interessanter. Ingrediënten weglaten maakt de uitdaging alleen maar
groter. Sinds ik voor ons gezin kook laat ik met grote regelmaat vis
en vlees weg. Groenten zijn de basis van iedere maaltijd. Ik hou van
simpele, stevige kost dus vervang ik vlees en vis door grote
hoeveelheden eieren, room en kaas. Vegan-koken, zónder dierlijke
producten is voor mij dus écht wat je noemt een uitdaging.
Daarom
schreef ik me in voor de Veggie-challenge. Georganiseerd door een
groep enthousiaste jonge mensen. Ze dagen je uit om een maand lang
bijvoorbeeld een keer per week vegetarisch te koken als je dat nog
niet doet, of zelfs helemaal veganistisch. De challenge duurt de hele
zomer en je kunt nog steeds aanhaken. Recepten kan je op de website
vinden, maar bijvoorbeeld ook in een leuk vers kookboek van Lisette
Kreischer. Zij lijkt er in te slagen veganistisch eten hip te maken.
Met haar “Wat de pot schaft” veganistisch kookboek in de hand
stort ik me in de vegan-wereld. Het is voor mij één groot avontuur.
Een bezoek aan een eko-supermarkt, waar ze overigens niet
de benodigde soja-slagroom konden leveren... Gisteravond heb ik
bosbieten geroosterd en gegeten bij volkorenpasta met walnoot-pesto
geïnspireerd door een van Lisettes recepten, de kinderen vonden de
broodjes vega-burger prima!
Oja,
mócht je de weg kwijt raken ergens tussen volkorenpasta en sojaroom,
in paniek door de natuurvoedingswinkel rennen of de kookstress voelen
opkomen... niet doen. Koop de mooiste tomaten die je kunt vinden, ga
naar huis, pak een grote pan en maak op je gemak deze heerlijke soep
volgens recept van mijn schoonzus. Gegarandeerd vegan.
Tomatensoep
van Fieke
10
mooie vleestomaten
1
flinke ui
1-2
tenen knoflook
2
eetl bloem
2
groenten-bouillon tabletten
1
blik of pak gepelde tomaten
peper,
zout, citroensap
evt.
scheutje soja-room
Zet
een grote pan warm water op, laat aan de kook komen. Leg de tomaten
er in, ongeveer 2 minuten tot het vel barst. Vis ze uit de pan en
spoel ze af onder koud water. Het velletje krimpt een beetje, laat ze
even afkoelen. Zet ca 1,5 liter van het kookwater opzij en gooi er de
bouillonblokjes in.
Ontvel
de tomaten, snijd ze in kwarten en schep de pitten er zoveel mogelijk
uit. Verwarm in de soeppan een scheut olie. Fruit de ui en de
knoflook aan tot ze glazig zijn. Voeg de tomaten bij de groenten.
Strooi
er de bloem over en schep het even rond tot de bloem is opgenomen en
gaar is. Voeg dan de bouillon toe, scheut voor scheut en met steeds
even roeren. Laat het laag op staan tot de tomaten gaar zijn.
Haal
dan de staafmixer door de soep. Op smaak brengen met zout, peper en
citroensap. Vlak voor het opdienen een scheutje room door de soep
mengen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten