Afgelopen weekend heb ik me verdiept in de nieuwste Europese regelgeving op het gebied van de handel in planten. Ik heb de voorgestelde wet uitgeprint en gelezen.
147 pagina's ambtelijk Engels, quite a challenge! Er circuleert een aantal indianen verhalen over deze wet. Bij ons op de moestuin, maar ook op facebook werd verkondigd dat we straks zelfs geen zaadjes mogen uitwisselen. Dat is niet waar.
Je mag als hobby-tuinders nog steeds zaadjes/stekjes/bollen en knollen uitwisselen.
Zijn al die acties dan overbodig, is de march against Monsanto van aanstaande 25 mei bijvoorbeeld, dan onzin, valt het allemaal reuze mee?
Nee. Er is wel degelijk reden tot grote zorg als je het mij vraagt. Niet omdat wij, of zelfs de boeren op de underground markets moeten stoppen met het uitwisselen van gewassen. Maar wel om de volgende redenen:
In de Europese Unie mag alleen nog maar gehandeld worden in plantmateriaal dat officieel geregistreerd is, waarvan de herkomst, de stamboom, de labels en de verpakking exact voldoen aan Europese richtlijnen.
Die registratie is kostbaar en bureaucratisch.
Heel veel van deze wet is nog niet uitgewerkt, maar er wordt al wel een klap op gegeven. De uitwerking kan dan later worden toegevoegd. Juist die kleine lettertjes gaan voor middelgrote bedrijven in de EU problemen opleveren. Er is al bijna niet doorheen te komen als je de wet leest, laat staan als je 'm moet uitvoeren!
De grote zaadveredelaars, kwekers en bollenboeren hebben hun spul al geregistreerd en zullen er geen traan om laten. Sterker nog, hun markt groeit alleen maar, want tenzij het aan alle keurmerken en labels voldoet mag plantmateriaal niet meer verkocht worden. Dus er zal op gedronken zijn.
Is het dan alleen een probleem voor MKB-ers?
Nee, het is een probleem voor ons allemaal. Voor tuinliefhebbers die hun spullen bij een tuincentrum kopen, voor moestuiniers die bijzondere groenten willen telen, voor consumenten die iets anders willen eten dan massaproductie.... Voor iedereen die houdt van de natuur in feite.
De wet is gemaakt voor de grote handelaren. Die hebben vooral geschermd met voedselveiligheid en de noodzaak voor massaproductie van voedsel. Klonen van plantmateriaal is in deze wet al heel vanzelfsprekend.
Maar de wet gaat, hoe naar dat ook al zou zijn, niet alleen over plantmateriaal voor voeding. Het gaat ook over bloemen, over inheemse plantensoorten en over bomen.
Daarmee is een commercieel doel tot wet gemaakt. De EU had natuurlijk ook tegen de grote producenten kunnen zeggen; prima, maak maar supersterk en resistent zaad voor de landbouw, geef het een naam, een label. Als de boeren het een succes vinden gaan ze het vanzelf gebruiken. Maar nee, de EU heeft het omgekeerd.
Big Brother
Bij het lezen van de stukken bekruipt me een 'unheimisch' gevoel. Nu de stapel papier naast met op tafel ligt begin ik te begrijpen waarom. In Brussel heeft een aantal ambtenaren geprobeerd om de natuur op papier te vangen. Ze trachten zo nauwkeurig mogelijk te omschrijven waaraan een officieel geregistreerde plant in Europa aan moet voldoen. Wordt een plant niet geregistreerd dan mag er niet in gehandeld worden. Niet in het zaad, niet in de wortelstokken, de bollen.
Wij, inwoners van Europa, betalen ambtenaren in Brussel om hen, ingegeven door handelsbelangen, het groen om ons heen te laten vangen in regeltjes. Dat is niet alleen zorgelijk, dat is belachelijk. Wanneer je de de wet doorleest kun je soms niet anders dan lachen. Zo absurd is de detaillering. En zo eng ook. Je moet je voorstellen dat een kweker straks een partij planten niet alleen volgens voorschrift moet oppotten en verpakken, labellen en aanbieden aan de markt. Nee, hij moet ook bijhouden wie het koopt, voor ieder afgesplitst gedeelte van de partij een aparte administratie bijhouden en dat alles 3 jaar bewaren ter controle door de daarvoor geautoriseerde instanties!
Europa is het gedrocht geworden waar de cynici bang voor waren toen we er aan begonnen. Dat wordt met deze wet maar weer eens aangetoond. Maar dat is een ander verhaal, dat hoort misschien ook op een ander blog. Ik ga de komende weken verder met dit onderwerp en kom er snel weer op terug.
Ondertussen kan het geen kwaad om dit te doen:
1. teken de petitie van Global 2000 "Freie Vielfalt"
Zo, dan ga ik nu even genieten van de Geranium Robertianum op mijn balkon. Durf te wedden dat niemand m ooit officieel heeft geregistreerd, want het is 'onkruid', ook zo'n prachtterm. Onkruid waarvan ik elk jaar hoop dat het weer opkomt op mijn tuin en in mijn balkonbak, want het bloeit zo leuk. Ik ga er zaden van winnen dit jaar. Iemand interesse?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten