Beste Sanne,
Hoe kan ik je dat nou beloven?
Nou, zo ingewikkeld is dat eigenlijk niet. De
handel is de laatste decennia erop gericht geweest zoveel mogelijk vis uit de oceanen
te halen om in zo’n kort mogelijke tijd een hoop geld te verdienen. De dag van
morgen is niet belangrijk, er moet voldaan worden een de vraag. Kosten wat het
kost.
Vis is het laatste voedsel wat we uit de
wildernis in grote mate consumeren. En voldoen aan de vraag geldt hier niet.
Immers, als de vraag naar aardbeien stijgt planten we wat bij. En als we een
tekort aan kip hebben, dan fokken we toch wat extra vlees?! Met wilde vis is
dat anders; hier telt het aanbod en niet te vraag. En aanbod is niet alles
opvissen wat je pakken kunt maar dusdanig vis vangen dat je de bestanden in gezonde
conditie houdt en verder laat groeien. En als ze niet gezond zijn? Dan laat je
ze met rust. Zo is er vis voor nu, maar ook in de toekomst. Want verantwoord vangen
betekent voor de vissers dat je altijd kunt blijven vissen.
Leuk dat je Ali aanhaalt. Ali Mohamed, op de
Malediven komt deze naam evenveel voor als
Sophie of Jesse in Nederland, vist samen met negen andere mannen op de
boot van Kapitein Hussein vanuit Laamu Atoll. Samen met nog negen andere boten
vormen zij de visserijgemeenschap met wie we samen werken. Ali vertegenwoordigt
voor ons de groep vissers die in het seizoen dagelijks erop uit gaan om weer terug
te keren met een lading skipjack tonijn. En ja, elke tonijn wordt inderdaad één
voor één met een hengel gevangen. Leuk ook om zelf te zien op http://www.youtube.com/watch?v=YiqTy--DVag en
op onze site. Deze vissers zijn als het ware deel van het ecologisch systeem. “Als
je vandaag teveel vangt, is er morgen geen brood.”, aldus Ali en zijn maten.
Als je Zé van de zomer tegenkomt in de have van
Póvao de Vazim dan ontmoet je een prachtige kerel, misschien een beetje
verlegen in het begin. Goeie tip: begin over Benfica want in tegenstelling tot
alle andere vissers en bewoners van het plaatsje is hij niet voor FC Porto. Dan
komt Zé los. Hij zal je verder vertellen over hoe hij met zijn broers op de
allerlekkerste sardines vist. Want er zit wel degelijk veel verschil tussen
‘zijn’ sardines en de anderen.
Goed dat het je is opgevallen dat we helemaal
niet duurder zijn dan de rest. En toch betalen we onze vissers echt goed en
boven marktgemiddelde. Waarom? Als de vissers goed verdienen is er geen ‘must’
om buiten het seizoen uit te varen. Zo houden we de bestanden intact en geven
we deze gemeenschappen een toekomst. Immers, het zijn juist de vissers die
ervoor zorgen of een vis duurzaam gevangen wordt of niet. Daar moeten we dus
goed voor zorgen. Hoe kunnen we dan toch goede prijzen voor de consument
bieden? Eén van de belangrijkste redenen is dat we relatief weinig uitgaven voor
communicatie nodig hebben. De vissers vertellen hun verhaal, wij vertellen dat
door. Niets mooier of anders maken dan het is. Deze volledig transparante
keten, samen met dat de vis zo lekker is, moet ervoor zorgen dat iedereen Fish
Tales en de vissers gaat omarmen. Vertel het maar door. Daar hebben we geen
dure advertenties en andere truckjes voor nodig. Maar ook maken we de keten zo
kort mogelijk om onnodige kosten te vermijden.
En maak je vooral ook geen zorgen als de vraag
explodeert. Het aanbod bepaalt hoeveel vis je bij Fish Tales kunt krijgen. En
ook de grootgrutters zijn zich er inmiddels van bewust dat de duimschroeven
aandraaien geen lange termijn visie is. Op is op; niet meer verder gaan dan de
grens van gezonde visbestanden.
Dus Sanne: wij zorgen bij Fish Tales ervoor dat
je met een gerust hart lekkerste vis kunt blijven eten. Nu en in de toekomst.
Beloofd!
Bart
Geen opmerkingen:
Een reactie posten