Handen uit de mouwen....

De afgelopen week heb ik me met een stapel recepten en twee strenge voor-proevers teruggetrokken in 'Het Verborgen Verblijf' voor een intensief onderzoek naar

alle vormen van koken op hout. Heerlijk! Er is gestoofd, gegrild, gebakken en gesmolten. 

Maar voor ik de geteste recepten met je ga delen moet ik even flink aan de bak in de moestuin. 

Na een warme start is het voorjaar nu juist fris. Voor de moestuinier heeft dat gepuzzel tot gevolg want; kan het spul de volle grond wel in de komende weken? Officiëel wachten we tot de ijsheiligen  (half mei) met het planten van de vorstgevoelige gewassen, maar de verleiding is om de een of andere reden altijd groot om tóch alvast wat zaaigoed naar buiten te zetten. 

IN de kas is het inmiddels overvol. De mais die ik in ondiepe bakken zaaide moet eigenlijk echt de tuin in, want die kan nu helemaal niet wortelen. Artisjokken, borage, zonnebloemen... ze moeten toch wel een frisse nacht kunnen verdragen. 

Tegelijkertijd kijk ik naar de komkommerplantjes en ik moet bijna rillen als ik aan de buitentemperatuur denk. Ach gut, zouden ze er al aan toe zijn?? Het is toch ieder jaar weer een beetje of je kinderen het huis uit gaan als het zaaigoed naar de tuin gaat. 

Ik moet streng zijn, keuzes maken. De komkommerplantjes zal ik verpotten. Dan mogen ze nog even binnen blijven. De grote jongens moeten dan nu wel plaats maken. De mais gaat naar buiten, in twee stevige rijen. Ik zaai er nog twee rijen naast, dan vormt het een mooie windhaag voor de tomaten straks. De verschillende tomaten blijven ZEKER nog even binnen. Tomaten zijn tuttebellen. Ik ben toch al niet geweldig met de tomaten, dus ik moet extra voorzichtig met ze omgaan. 

Morgen heb ik een uurtje de tijd.... Klus 1: grond schoonmaken voor de mais. Klus 2: mais uitplanten en bij-zaaien. Klus 3: komkommers verpotten.