Het is alweer weken geleden dat ik jullie bijpraatte over de moestuin. Met reden... ik experimenteer dit jaar met een heel andere manier van werken... In het laatste blog over de tuin schreef ik dat ik de volgende dag grond zou vrijmaken voor de mais-plantjes. Maar toen ik daar net aan wilde beginnen kon ik het niet over mijn hart verkrijgen om al die mooie zaailingen van de papaver, goudsbloem, borage en kamille te rooien. Ik wilde de dovenetels, de hondsdraf en die paar gekke uitlopende pastinaken en wortels niet weghalen, ik wilde zien hoe ze zich zouden ontwikkelen en ik wilde ze ook vooral laten staan voor de bijen.....
Kortom, er volgde een nogal arbeidsintensieve manier van schoffelen. Tussen al dat kleine spul haalde ik het vele onkruid weg en liet de leuke planten staan. Op de vrijgekomen plekken plantte ik de mais, de tomaten, artisjokken en de hele courgette-familie. In de kas kregen een paar tomaten, een peperplant, komkommer, meloen en okra meer ruimte. Bij de rozenbogen staan lathyrus-jes, er staan 5 bonen-piramides, langs de paden zaai ik sla-soorten....
Tijdens mijn rondjes door de tuin bemerk ik hoe de kippen nu niet meer een heel vak kaal eten als ze loslopen; ze kunnen zich niet lang genoeg concentreren op één gewas, omdat er tussen plant 1 en 2 wel weer iets anders interessants staat. Als mijn theorie klopt, dan geldt dit ook voor ziektes en schimmels misschien? Dat de planten voor een echte besmetting te ver uiteen staan....?
Ik ben heel benieuwd hoe de planten zich ontwikkelen. Op dit moment hebben de cougettes een beetje moeite met het uittorenen boven de gezaaide klaver bijvoorbeeld. Ik verwacht dat ze hun groeispurt krijgen na de langste dag. Maar misschien heb ik verkeerd gegokt en eten juist al die leuke buurplanten nu de voedingsstoffen op die zij zo hard nodig hebben...
(wordt vervolgd..)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten