Gék word ik er van. Waar ik ook zoek, welk kookschrift ik ook doorblader voor de tweede, derde, tiende keer... ik kan het recept niet meer vinden. Ik zie het plaatje nog zó voor me, het knipseltje bewaarde ik járen, maar waar? Ik maakte maar een keer eerder een grote pan kip-in-amandelsaus, voor een kerstbuffet bij vrienden van mijn ouders, maar ik weet nóg hoe het smaakte. En die geur! Kortom, voor het feestje zaterdag, wanneer we de 70ste verjaardag van mijn moeder vieren wil ik het per sé maken.... Mijn verzameling kookboeken biedt geen soelaas. Op internet is het zoeken naar een recept bijna onmogelijk als je maar zo weinig weet... net als ik de moed op wil geven schieten me twee ingredienten te binnen: hargekookte eieren en sherry! En ineens is daar een recept op de website van kookschrijven Onno Kleyn. Voor kwartels weliswaar, maar dat mag de pret niet drukken... voor vier personen terwijl ik ga cateren voor 40 maar ook dat kan geen probleem zijn. Top! Wat een kanjer is meneer Kleyn toch.
Opgelucht haal ik adem. Het menu is compleet, de boodschappenlijst af. Zaterdag kook ik voor mijn moeders gasten een combinatie van familie top-recepten. Van de kip met-amandel-ei-sherry saus, tot de zweedse karnemelkcake, en van balletjes in tomatensaus tot de sinaasappelsalade. Nu komt het goed. Nu ik de kip kan maken komt het goed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten