Onderneming

"Wanneer ga je hier nou eindelijk eens gèld mee verdienen?" Zorgelijk kijkt mijn moeder naar de groeiende stapel horecaspullen in de werkkamer. Kleurige tafelkleden, stapels mandjes en borden, dozen met aardewerken schaaltjes en kratten glaswerk. Alles glanzend en gestreken wachtend op de volgende klus. Ze heeft gelijk, natuurlijk, mijn moeder. De investeringen die ik de afgelopen jaren heb gedaan staan in geen verhouding tot de inkomsten. Ze vouwt een tafelkleed op en kijkt hoofdschuddend naar de berg theedoeken die nog gevouwen moet....


Naast mijn vaste baan neem ik hooguit twee cateringklussen per maand aan, betáálde klussen, zo was mijn stellige voornemen. Want het werd ook echt te gek, al het sjouwen, koken en weer opruimen voor niets. Natúúrlijk: het is een gewèldig gevoel wanneer je vermoeide vrijwilligers echt even ziet bijkomen terwijl ze jouw eten verorberen. Maar de opruimtijd van horecawerk is net zo intensief en langdurig  als de voorbereiding. Met grote regelmaat was ík degene die twee dagen later nog aan het strijken en poleren was terwijl de anderen het evenement al vergeten waren.... Ik heb het nog best lang volgehouden. Alléén betaalde klussen. Nou ja, mijn eigen cluppie popfestival-vrienden organiseert wel eens wat waarbij ook gekookt moet worden, dan reken ik niks. En als het gaat om een fundraiser voor de kerk hoeft er ook niet betaald natuurlijk.....

Het is dit dorp. Hier in Noordwijkerhout wordt zo ongelofelijk veel georganiseerd, hier zijn elke week, elke maand zóveel vrijwilligers in touw... het was eigenlijk een kwestie van wachten. Met groeiende belangstelling heb ik de afgelopen maanden de voorbereidingen gevolgd voor De Passie. Een van mijn muziekvrienden is initiatiefnemer en ik had hem er al een paar keer over gehoord. Net als op TV het passieverhaal opvoeren, rond de kerk in het centrum van het dorp. Geweldig, wat een plan. Er is hier zóveel talent, er zijn zóveel muzikanten..... Het ene na het andere persbericht verscheen, de ene na de andere goede vriend bleek gevraagd te zijn om mee te doen... En toen hield ik het niet meer.

Ik mag weer eten maken. Voor de crew. Van de Passie. Zó blij!!  Maar na de Paas word ik weer streng. Er moet wat verdiend worden....