Couscous & Appelmoes!

Van koken word ik blij. Sterker nog; koken verbetert mijn humeur. Als ik sikkeneurig of depri ben -komt gelukkig zèlden voor ;)-  helpt het absoluut om mij met een doos mooie groenten de keuken in te schuiven en de deur dicht te doen. Grote kans dat ik daar veel vrolijker uitkom en dat je nog wat lekkers te eten krijgt bovendien. Maar zelden werd ik van koken zó gelukkig als afgelopen zaterdag, tijdens de première van Couscous en Appelmoes.

Ik weet niet precies wie er als eerste over begon, ik zat bij Fatna thuis aan de thee en van het een kwam het ander. We spraken over cultuurverschillen, over verbinden, integratie en samenleven en dat alles, alles, alles op dat gebied begint met de taal. EN met eten. Langs die lijnen ging ons gesprek. En afgelopen zaterdag was het zover, ik krijg nog een lach op mijn gezicht als ik er aan denk.

Binnen de kortste keren hadden we de keuken van het plaatselijke jongerencentrum ingenomen en omgetoverd tot een dampende, stomende, bakkende machine. In een ontspannen mengsel van Marokkaans, Arabisch en Nederlands ("Dames dènk erom! Nederlands in de keuken!") gaven we elkaar aanwijzingen en tips. We hadden 5 uur de tijd om een 3 gangen-diner voor 40 man op tafel te krijgen, we waren ruim op tijd klaar.

De andere helft van het team toverde ondertussen het terras van een klein theehuis op de zorgboerderij om tot ons eerste pop-up restaurant.... En strak om zes uur verschenen de eerste gasten!

Deze eerste keer bepaalden wij als oprichters zelf het menu. Via een voorgerecht van forel met appelstroop-dressing en een appel-pastinaak soepje loodsten we onze gasten naar een fabeltastische couscous....

Het dessert bestond uit hangop met gebakken appeltjes en een klein rabarber-appel taartje....

En we besloten met een glaasje Marokkaanse munt-thee...

Het was heerlijk, het was gezellig, het was leerzaam, het was ontspannen. Onze gasten hebben kennis gemaakt met een klein stukje Marokkaanse eettraditie en met een heel stel nieuwe mensen... Het was zoals Fokelien verzuchtte: "precies zoals ik van te voren hoopte dat het zou zijn.... "

This is us! Fatna, Fatima, en rechts van mij Fokelien.

We gaan dit vaker doen. Iedere keer een andere chef uit een ander land. Iedere keer nieuwe kokkies en nieuwe gastvrouwen en gastheren... en iedere keer nieuwe gasten. 

Zin in! 

Volg ons via ons blog!