maandag 14 september 2015
Herfst!
De spinnen stellen zich altijd in het gelid op bij onze tuintjes. In de 100 meter die ik langs de haag moet lopen naar mijn hoekje kom ik er wel dertig tegen op een ochtend als dit. Dik en lui hangen ze op ooghoogte in het pad, wachtend op ontbijt... Hú. Rillingen over mijn rug! Ze zijn het bewijs van de herfst die is ingetreden. Geen weg meer terug, dit is het eind van het seizoen. Ik hou van de herfst. de toeristen gaan naar huis, dorp, duin en strand worden weer van 'ons'. De hond mag weer loslopen en op de tuin is het een kwestie van oogsten.
Merkwaardig hoe de jaren verschillen wat betreft de oogst. Nooit eerder plukte ik zóveel bramen, er komt geen einde aan. Rozenbottels, fantastisch die hoeveelheid! De tomaten in de volle grond doen het adembenemend. Ik had er wat zelf gezaaid, maar de 'wilde' exemplaren die tussen de mais opdoken doen het minstens even goed. Wijnbessen, bonen, aardappeltjes in de pot... Allemaal prima gedaan. Maar bietjes? courgettes? patisson en pompoen? Ik heb toch zeker 20 planten staan.... de oogst is minimaal. En ook de bloemen.... waar ik een paarse zee van papavers had in juni en de zonnebloemen nu in prachtige herfsttinten wiegen in de wind.... van de Lathyrus die over de bogen had moeten hangen heb ik niks gezien... Ik kan er geen peil op trekken, de logica ontbreekt geheel voor mij. Nou goed, het maakt het tuinieren misschien wel spannender. Juist omdát je niet weet wat er wel of niet gaat lukken...
Heel voorzichtig begin ik te prakkiseren over het vólgende seizoen. Mogen we nog een jaartje blijven met z'n allen of zet de eigenaar de verkoop van de grond door? En betekent dat dan dat we gaan verkassen?? Of kan ik mijn klompen opbergen.... Ik ga maar wat jam maken, dat brengt een warrig hoofd tot rust.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten