maandag 10 juni 2013

Rotterdamse Restaurants

Ruim dertig jaar van mijn leven woonde ik in Rotterdam en in die jaren beleefde ik daar culinair niet veel spektakel. Tuurlijk, er viel wel eens een ster, maar in dergelijke tenten kwam ik niet. De winnaar van de oliebollentest stond daar langs een singel, de patat van Bram Ladage was goed, ik maakte er mijn eerste kilometers als serveerster, at er voor het eerst Turks en de beste chinees van Nederland zat aan de andere kant van de rivier. Maar nu! Nu is Rotterdam ineens de stad van de jonge chefs, van de nieuwe formules. Van tenten zonder kristallen glazen en knipmessende obers maar met hooguit twintig tafels en ver-schrik-ke-lijk lekker eten!

Eendracht

Bij Eendracht draait alles om de rookoven van Pepijn Schmeink. Het restaurant lijkt om die oven heen gebouwd. Inrichting is simpel, veel hout. Je hebt twee soorten zitplaatsen; aan de counter waar je direct aan de snijplank van de kok zit, of aan tafeltjes langs de wand. Ik prefereer de counter omdat ik graag mee kijk, maar dat is niet zo leuk als je met meer dan twee personen bent, omdat je náást elkaar zit. Ga je met 3 of meer dan is een tafeltje wellicht gezelliger.
Eendracht kent geen kaart, je eet wat de chef heeft bedacht. Er is een keuze tussen 4 of 6 gangen met als je wilt bijpassende wijnen. Ik zou automobilisten een bob-arrangement aanraden, je krijgt dan bij iedere gang een half glaasje. Je kunt aan het eind van de avond nog rijden en krijgt toch de ervaring de van wijn en de spijs mee... de sommelier-gastheer maakt prachtige combinaties.
En dan het eten. Misschien dat de term rookoven je op het verkeerde been zet; je eet geen rookworst of makreel hier. Juist de zachtheid van de gerechten, de komkommersoep met gerookte geitenkaas, een zalf van seizoensgroenten, maakt het eten bijzonder. De rookoven wordt bij ieder gerecht wel gebruikt, en  levert een unieke smaak. Schmeink werkt  zoveel mogelijk met producten uit de omgeving; Hollandse schelpjes, vlees uit de regio, seizoensgroenten, vraag de chef er naar en hij kan je van ieder ingrediënt vertellen bij wie hij het kocht.
Misschien komt het door het staren naar de vlammen in de oven, misschien door de relaxte sfeer waarin de drie (!) mannen de zaak draaien of door het rustige tempo waarin het menu wordt opgebouwd, maar na een avondje Eendracht sta je geheel ontspannen weer op straat. Bijzonder!


De Jong

Dit is het tweede restaurant van Jim de Jong. Weggestopt naast de minimall in de Hofbogen in Rotterdam lijkt hij de rust gezocht te hebben om te werken aan zijn carrière, want dat hier bijzonder gekookt wordt is snel duidelijk. Een open keuken en een no-nonsense inrichting, soms wat té summier; we hebben wat bierviltjes nodig voor de tafel stabiel staat. Zodra het voorgerecht op tafel komt ben je dergelijke ongemakken snel vergeten, want niet alleen is het eten mooi, het is ook heerlijk. De Jong kent geen kaart, de serveerster noemt het 'table d'hotes'; aanschuiven en eten wat de pot schaft, er is wel de mogelijkheid om te kiezen voor een vegetarisch menu. Dat laatste deed ik en het was fantastisch; ik kan maar  niet bepalen of ik de gang met de sous-vide gegaarde asperges het lekkerst vond of die superleuke tartaar van' tomate coeur de boeuf'. De Jong hanteert alle kooktechnieken zonder dat het poespas wordt en schenkt veel aandacht aan de opmaak van de borden, het zijn stuk voor stuk plaatjes. Het tempo van de keuken en de bediening ligt hoog, iets té hoog naar mijn smaak en de muziek mag beslist een tandje zachter, want in die holle ruimte onder het oude spoor is het nu niet eenvoudig je tafelgenoten te verstaan. Maar het mag de pret niet drukken, De Jong.... daar moet je een keer gegeten hebben!






1 opmerking:

  1. Super leuk die recensies. Weten we waar de volgende keer kunnen eten als we in Rotterdam zijn!

    BeantwoordenVerwijderen